کفشهایم کو ؟
چه کسی بود صدا زد سهراب ؟
آشنا بود صدا مثل هوا با تن برگ
مادرم درخواب است .
و منوچهر و پروانه و شاید همه مردم شهر .
شب خرداد به آرامی یک مرثیه از روی سر ثانیه ها می گذرد
و نسیمی خنک از حاشیة سبز پتو خواب مرا می روبد .
بوی هجرت می آید :
بالش من پر از آواز پر چلچله هاست
صبح خواهد شد
و به این کاسه آب
آسمان هجرت خواهد کرد .
سلام وبلاگ خوب داری. فیلم رقص تو خیابان رو دیدی؟؟
من با فیلم رقص تو خیابون 3 منتظرتم[گل]
این شعر عالی بود. اصلا آدم خیلی حال می کنه. دستت درد نکنه